วันพฤหัสบดีที่ 12 มกราคม พ.ศ. 2555

Goodbye Tangkoko & Hello Bitung จากตังโกโกะถึงบีตุง

After breakfast we checked-out and paid for the room 250,000 Rp. Andre told us to wait in the homestay until the public pick-up car passed the homestay. Semuel came out to send us before we left. He wore the T-shirt that a Thai tourist group gave him to show us. So he looked handsome heheh... About 11:30 a.m. the pick-up came and we went up on it.
ตอนเช้าทานอาหารเสร็จก็เช็คเอ๊าท์ แล้วก็จ่ายค่าที่พัก 250,000 รูเปียห์ครับผม (1,000 บาท) อังเดรบอกให้เรารอที่มาม่ารูสโฮมสเตย์จนกว่ารถโดยสารพิคอัพจะมา เซอมูเอ็ลก็ออกมาส่งด้วย เอาเสื้อรูปนกภาษาไทยที่กรุ๊ปคนไทยให้ไว้เมื่อก่อนใส่มาอวดเราด้วย หล่อเชียวคุณพี่...เราให้ทิปแกไปเป็นเงินริงกิตที่เหลืออยู่ ไม่กล้าให้รูเปียห์เพราะเหลือน้อยเต็มทน ยังไม่รู้ว่าจะแลกเงินไทยได้ที่ไหน (ติดตามตอนต่อไปนะครับว่าแลกที่ไหน) ประมาณ 11:30 น.รถโดยสารก็มาครับ อังเดรเรียกรถให้หยุดแล้วเราก็ขึ้นรถครับ ค่อนข้างแน่นแล้ว เข้าไปเบียดกับคนอื่นอีก คุณป้าฝรั่งที่ใส่เสื้อสีส้มแกพักที่โฮมสเตย์แรงเจอร์เมื่อคืน แกมาจากเนเธอร์แลนด์แต่สอนภาษาอยู่ที่กัวลาลัมเปอร์ คุยอินโดกับชาวบ้านสบายใจเฉิบเลย จนเรารู้สึกอิจฉาที่แกพูดได้ เรานี่ไม่กระดิกเลย

The pick-up car took us and the other passengers from Batuputih Village to Girian. It took about 30 minutes then we arrived at Girian.

รถพิคอัพโดยสารพาเราจากบาตูปูติห์ไปกีเรียน ใช้เวลาประมาณ 30 นาทีก็มาถึงกีเรียนครับ ภาพถ่ายข้างบนนี้ผมแอบถ่ายคนที่นั่งมาด้วยกันนะครับ

At Girian we got off from the car and waited for the mikrolet that went to Bitung. (Semuel told us to ask the driver the one that go to "Ruko" , the place where the pier of the boat to Lembeh Island.)
ที่กีเรียนเราก็ลงจากรถมาหามิโครเล็ทคันที่จะไปบีตุง เซอมูเอ็ลบอกให้เราถามคนขับว่าไป รูโกะ หรือเปล่า รูโกะ คือท่าเรือที่บีตุงครับซึ่งสามารถนั่งเรือข้ามฟากไปเกาะเลมเบห์ได้

Mikrolet took us about 20 minutes to Bitung. It was still quite long way from Girian to Bitung. We thought that it was about 10-15 kilometers long from Girian. Then the mikrolet dropped us at Ruko. We paid 4,000 Rp per person.
รถมิโครเล็ทใช้เวลาประมาณ 20 นาทีจากกีเรียนเข้าบีตุง ซึ่งระยะทางคร่าวๆก็ประมาณ 10 - 15 กิโลเห็นจะได้ครับ หลังจากนั้นมิโครเล็ทก็มาถึงรูโกะครับ คนขับบอกว่าถึงแล้ว จ่ายค่าโดยสารไปคนละ 4,000 รูเปียห์ครับ (16 บาท)

This is the pier at Ruko, Lembeh Strait ตรงนี้เป็นท่าเรือที่รูโกะครับ ช่องแคบเลมเบห์ มองเห็นเกาะเลมเบห์อยู่ฝั่งตรงข้ามครับ

Lembeh Island in the opposite side we can see a monument in Lembeh Island but we did not cross to Lembeh Island because we had to go back to Manado that afternoon.
เกาะเลมเบห์อยู่ฝั่งตรงข้ามครับ อยากข้ามเหมือนกัน แต่กลัวกลับไม่ทัน คุยกับเรือไม่รู้เรื่องว่าเรือกลับจากเลมเบห์มีกี่โมงบ้างเลยตัดสินใจกลับมานาโดเลย

On the other side we can see many ships and cargo boats and many workmen were carrying some goods from the boats to the pier.

มองทางด้านซ้ายมือเราจากท่าเรือก็จะเห็นเรือโดยสารลำใหญ่จอดอยู่ และเรือขนส่งสินค้า คนงานขนของขึ้นลงจากท่าเรือ

we took another mikrolet from Ruko, Bitung to Tangkoko Terminal. Along the road in Bitung we can see many light poles decorated like colorful coconut trees.
จากรูโกะ เรานั่งรถมิโครเล็ทอีกคันไปเทอร์มินอลตังโกโกะเลยครับ (ไม่ต้องต่อที่กีเรียนแล้วเพราะจากบีตุงก็มีรถไปตังโกโกะเทอร์มินอล) ระหว่างทางบนท้องถนนที่เมืองบีตุงเราจะเห็นเสาไฟฟ้าและหลอดไฟประดับตกแต่งเป็นต้นมะพร้าวหลากสีแบบนี้ตลอดทางครับ

Now we arrived Tangkoko Terminal and paid 3,000 Rp per person. The white bus in this picture is the one that go to Manado.
มาถึงท่ารถตังโกโกะแล้วครับ จ่ายค่ารถคนละ 3,000 รูเปียห์ครับ รถบัสคันขาวนั้นเป็นรถที่จะไปมานาโดครับ

This is the air-conditioned bus from Tangkoko to Manad. We entered in this bus but no more passengers came so we went out again to have lunch in the canteen there and just noticed later that the people did not get in the air-conditioned bus but they always took the normal bus. So we also took the normal one that without the air-condition, 7,400 Rp per person.
The bus took us to Paal 2 again in Manado (40 minutes) From Paal 2 in Manado we took another mikrolet to Pasar 45 nearby zero point (4,000 Rp per person) and then walked to Celebes Hotel to check-in agian.

คันนี้เป็นรถแอร์ครับ เราก็ขึ้นไปรออยู่ตั้งนานไม่มีผู้โดยสารคนอื่นเลยครับ เราหิวก็เลยออกไปหาข้าวกินกันที่โรงอาหารในท่ารถ แล้วก็กลับออกมาเพ่งสังเกตเห็นว่าคนจะไม่ขึ้นรถแอร์กันเลยครับ ขึ้นแต่รถธรรมดาที่จอดอยู่ด้านหลังรถแอร์ พวกเราก็เลยตั้งนั่งรถธรรมดากลับมานาโดครับเพราะขี้เกียจรอรถแอร์ (ค่ารถธรรมดาไปมานาโดคนละ 7,4oo รูเปียห์ครับ) ประมาณ 40 นาทีก็มาถึงปาลดูอาเทอร์มินอล ที่มานาโดครับ จากปาลดูอาต้องต่อมิโครเล็ทไปที่ปาซาร์อิมปั๊ดลิม่า แถวๆซีโร่พอยท์ (ค่ารถคนละ 4,000 รูเปียห์ครับ) แล้วก็ลงตรงนั้นเดินไปโรงแรมเซลีเบสเพื่อเช็คอินอีกรอบครับ

เขียนโดย ที่

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

สมัครสมาชิก: ส่งความคิดเห็น (Atom)